Ik kijk er het meest naar uit om te leren wat er aan een journalistiek project vooraf gaat als journalisten subsidie aanvragen bij het Fonds BJP. Ik wil daar graag een bijdrage aan leveren en vind het leuk om via het fonds kennis te maken met de Nederlandse journalistieke wereld.
Iman Rabih Senhaji is onze nieuwe management-assistent
Per 23 september 2022 werkt Iman Rabih Senhaji als managementassistent op het kantoor van het Fonds BJP. De afgelopen 20 jaar heeft ze bij diverse uitgeverijen en mediabedrijven gewerkt in de backoffice en als officemanager. We stellen haar even aan je voor:
Welk nieuwsfeit is je het meest bijgebleven?
Wat me het meest is bijgebleven is nieuws over fast fashion. De brand in die textielfabriek in Bangladesh waarbij honderden medewerkers omkwamen staat me nog heel erg bij. Daarna werd ik bewust van mijn koopgedrag. Sindsdien shop ik niet of bijna nooit meer bij de H&M. Dat was voor mij echt een omslagpunt.
Van welke journalistieke productie was je onlangs onder de indruk?
De documentaire ‘Mijn vader de gelukszoeker’, omdat het over mijn vader had kunnen gaan die vanuit Marokko naar Nederland migreerde. Behalve mijn ouders, ben ik als enige van mijn gezin in Marokko geboren. Toen ik zes weken oud was ben ik naar Nederland gekomen. Mijn vader zegt altijd: “Je hebt je temperament echt te danken aan het feit dat je eerste ademhaling in Marokko was.”
Wat is je lievelingslied?
Op dit moment ben ik heel fan van de nummers Suavemente of Sans Visa van Soolking. Hij heeft als kleine jongen de circusschool gedaan in Algerije en is naar Frankrijk gegaan op zoek naar een beter leven. Nu is hij heel beroemd. Het immigratieproces is hoorbaar in deze muziek. Het brengt me terug naar wat mijn vader heeft meegemaakt.
Guilty pleasures?
Een patatje oorlog eten in de straten van Amsterdam. Ik rij ervoor om. Ik ging altijd naar de snackbar in IJburg maar die is nu weg geloof ik. Een andere favoriet is de snackbar in de Voetbalsteeg bij de Heiligeweg, de zijstraat van de Kalverstraat.
Waar kijk je het meeste naar uit in deze functie?
Prestatie waar je het meest trots op bent tot nu toe?
Dat ik moeder ben geworden van een gezonde zoon. Hij is nu vijf jaar. En daarnaast dat ik van gerecycled leer van oude bankstellen een eigen tas heb ontworpen. Het begon allemaal toen ik een keer mijn kast ging opruimen. Ik mocht van mezelf geen nieuwe spullen meer kopen, dus ben ik oude tassen gaan pimpen. Een vriendin heeft me uitgedaagd om een tas te maken voor haar, met het idee dat je hele mooie producten kan maken van gerecyclede dingen. De eerste heb ik zelf gemaakt, maar dat was best lastig. Toen heb ik een leerbewerker in een atelier gevraagd ze te maken. Er zijn er nu acht gemaakt en te koop bij Jutka en Riska. De merknaam is Furmono een combinatie van mijn twee passies: bont en kimono’s.