Deze Afghaanse vrouwen vluchtten voor de Taliban. ‘Binnenblijven was een marteling’
Drie jaar geleden nam de Taliban Afghanistan over. Afghaanse vrouwen verdwenen vervolgens uit beeld, op straat en in de media. Hoe is het om te leven in een land waar buiten lopen een daad van verzet is, vroeg fotografieduo Hadas Itzkovitch en Anya van Lit zich af. De twee besloten een portretreeks te maken van Afghaanse vrouwen die zijn gevlucht en nu in Nederland wonen: Brak Water.
De vrouwen vergeleken de machtsovername van de Taliban met Barzakh. In de Koran is dat de landengte tussen het leven en het hiernamaals, de plaats van het onbekende waar de ziel van de dode blijft zwerven. Barzakh wordt vergeleken met de plaats waar zoet en zout water zich vermengen, waar brak water ontstaat. Vragen die in de portretreeks van Itzkovitch en Van Lit centraal staan: hoe overleef je in brak water, als rechteloze vrouw in je eigen land? En hoe gedij en zwem je in nieuw water, als vluchtelingenvrouw in een vreemd land? De portretreeks bestaat uit een beeld van de vrouwen zelf en een tweede foto die de innerlijke wereld, een herinnering aan Afghanistan, van ieder van de vrouwen weerspiegelt.