Een utopie die niet bestaat, Hotel Humboldt als kers op de taart die Venezuela al lang niet meer is

Hoe uit exorbitante rijkdom zich tijdens een diepe economische crisis? De Venezolaanse economie wordt getekend door voortdurende schaarste, hyperinflatie en misère. Zeven miljoen mensen gingen al op de vlucht. Een kleine groep profiteert juist van de crisis; regeringsfunctionarissen, bevriende zakenlui en militairen. Dat uit zich in peperdure winkels, prestigieuze nieuwbouwprojecten en dure auto’s. Typerend voor deze rijkdom is Hotel Humboldt in Caracas; een spiegelpaleis van absolute macht en overvloed. Gebouwd in opdracht van dictator Perez Jimenez in 1956 staat dit gebouw symbool voor de dictatuur in al zijn extravagantie en luxe. Tijdens de democratische periode (1958-2000) werd het hotel verwaarloosd en stond het decennia leeg. Nu de macht opnieuw (vrijwel) absoluut is, is Hotel Humboldt tijdens de pandemie in ere hersteld. Journalist Edwin Koopman schetst in deze reportage Hotel Humboldt een portret van deze weelde én zoekt naar verklaringen voor het ontstaan van de extreme rijkdom tijdens economische crisis in Venezuela.