Mediastrijd om Suriname

In 1987 stelde legerleider Desi Bouterse dat ‘Nederlandse journalisten niet hebben bijgedragen aan ontspanning tussen hun land en Suriname, integendeel’. Hij verweet de Nederlandse media eenzijdige berichtgeving over de strijd die was losgebarsten tussen hem en Ronnie Brunswijk, die gesteund werd door het Surinaams verzet in Nederland. Journalisten zouden Brunswijk als held en Bouterse als boeman hebben afgeschilderd. In haar boek Mediastrijd om Suriname zoomt Ellen de Vries in op de rol van de Nederlandse en Surinaamse media tijdens de (post) militaire periode (1980-1992). Klopt de bewering van Bouterse? En hoe berichtten Surinaamse media eigenlijk over Nederland? Waren zij louter spreekbuis van de militaire machthebbers of zochten journalisten moedig de grenzen van censuur en zelfcensuur op?