Van toets naar toets

Het georganiseerde wantrouwen in het onderwijs
Bea Ros - Serie artikelen | De Groene Amsterdammer en Didactief Online

​De problemen in het onderwijs zijn groot. Een kwart van de vijftienjarigen is functioneel ongeletterd, veel kinderen kunnen niet rekenen en ook de schrijfvaardigheid is onder de maat. De overheid reageert op deze ontwikkelingen door de vinger aan de pols houden met toetsen en regels. Maar in 2020 viel de eindtoets in groep 8 weg vanwege corona. Dat leidde tot veertien procent lagere adviezen voor meisjes en kinderen van laagopgeleide ouders. Reden: het schooladvies was alleen gebaseerd op het oog van de leraar. Gelukkig, zo zei iedereen, hebben we normaliter toetsen om leraren op het juiste pad te houden. Een verplichte eindtoets als objectief tweede gegeven, zodat álle kinderen, ongeacht milieu of sekse, gelijke kansen krijgen. Maar leiden eindtoetsen wel tot gelijke kansen? En kun je de kwaliteit van het onderwijs bewaken door middel van regels en toetsen? Of zijn er ook alternatieven? Naar aanleiding van het 50-jarige bestaan van de CITO-toets analyseert Bea Ros de inzet en effectiviteit van de eindtoets in het basisonderwijs.