Strijd om de Droompolder

In de jaren dertig werd in de Wieringermeerpolder een ambitieuze poging ondernomen om een modelsamenleving te bouwen – vrij van verzuiling en zo gelijkwaardig mogelijk. Mogelijk was het juist dit egalitaire karakter dat ervoor zorgde dat het verzet er tijdens de Duitse bezetting zo actief was en er relatief veel onderduikers een schuilplaats vonden.

Op 17 april 1945, in de slotdagen van de Tweede Wereldoorlog, kwam daar abrupt een einde aan. De Duitse bezetter blies een dijk op, waardoor de polder volledig onder water kwam te staan – vier meter diep. In allerijl spanden de bewoners hun paarden voor de wagens en vluchtten met hun belangrijkste bezittingen en het vee de polder uit. Daarbij viel één slachtoffer: verzetsstrijder en boer Adriaan de Graaf. Maar wat gebeurde er met de onderduikers na deze overstroming? En wat bleef er na de oorlog over van de idealen waarop de polder gebouwd was?

In Strijd om de droompolder spreekt journalist Jan Maarten Deurvorst ooggetuigen. Boeren die onderduikers verborgen hielden, een joodse vrouw die zich als peuter relatief vrij door de polder kon bewegen, en de dochter van de verzetsman die als enige de inundatie niet overleefde.