‘Niet iedereen leest een boek, online is mijn bereik zoveel groter’

‘Het boek is het verslag van mijn persoonlijke zoektocht naar de gruwelijke geschiedenis van dit vrijwel vergeten Duitse concentratiekamp en naar het verhaal van mijn opa die daar gevangen zat’, vertelt Den Boer. ‘Het gaat niet alleen over een oorlogsgeschiedenis, maar onderzoekt ook hoe wij in Nederland met de zwarte bladzijdes uit onze eigen geschiedenis omgaan.’ Den Boer gebruikte in haar boek een toegankelijke schrijfstijl om ook een jonger publiek te bereiken. ‘Het thema oorlog is met de oorlog in Oekraïne en Gaza en de onrust wereldwijd ook voor deze doelgroep extra relevant. Bovendien past het in een trend van groeiende bewustwording rondom zwarte bladzijdes in onze eigen Nederlandse geschiedenis, zoals slavernij, koloniaal verleden en de politionele acties. Het zijn thema’s die ook over ons gaan, over het heden. Welke keuzes maken we nu?’

Al is haar boek ook geschikt voor een jonger publiek, Den Boer is zich ervan bewust dat het lezen van een boek voor jongeren een drempel kan zijn en dat een andere vertelvorm passender is om haar verhaal bij die doelgroep te krijgen. ‘Tijdens de research voor dit boek heb ik veel beeld-, video- en audiomateriaal verzameld. Ik wist dat ik het verhaal over dit kamp ook op een andere manier wilde vertellen, ik wist alleen nog niet hoe. De Journalistiek+-regeling kwam eigenlijk precies op het juiste moment om daarmee aan de slag te gaan.’

Den Boer diende een aanvraag in binnen de regeling Journalistiek+ voor het ontwikkelen van een website met daarop beeldverhalen die onder andere via social media onder de aandacht van een jongere doelgroep worden gebracht. ‘Online is mijn bereik veel groter’, reageert ze. ‘Kamperika.nl is net voor Dodenherdenking live gegaan en mijn onderzoek heeft onder andere door de items van NOS veel landelijke aandacht gekregen. Dat zie ik ook aan het websitebezoek. De beeldverhalen zijn tot nu toe zo’n 50.000 keer bekeken. En nog steeds komen er dagelijks zo’n duizend bezoekers op de website. Door online promotie op LinkedIn, Instagram en Facebook zijn we nog steeds zichtbaar op social media. Ik heb veel reacties gekregen en krijg nog dagelijks reacties van mensen die niet het boek hebben gelezen maar wel de website hebben gezien. Ook jongere mensen.’

Voor het maken van de beeldverhalen werkte Den Boer samen in een team met onder andere een vormgever, een eindredacteur en een marketingspecialist. Ook werkte ze, ondersteund door Fonds BJP, samen met een coach. ‘Ik vond het ontzettend fijn om een coach te hebben. Ze kon heel goed meedenken over de vorm van de beeldverhalen die aansluiten op de doelgroep. Zo hebben we gekozen om de stukken tekst niet te lang te maken, dat het verhaal behapbaar is en hebben we niet al te veel historische feiten meegenomen. Op de website staat ook het verhaal over Kamp Erika. Daar verwijzen we naar in de beeldverhalen, zodat we die geschiedenis niet uitgebreid op hoefden te nemen in de beeldverhalen.’ Samen met een marketingspecialist werkte ze aan een social mediaplan. Den Boer: ‘Voor zowel Instagram, LinkedIn en Facebook hebben we korte teasers gemaakt van de beeldverhalen die we – betaald en onbetaald – plaatsen. Ook dat heeft het bezoek aan de website vergroot.’

Is het gelukt om het verhaal van Kamp Erika met beeldverhalen te vertellen? Den Boer: ‘De informatie is natuurlijk veel beknopter dan in boekvorm. Aan de andere kant zijn deze verhalen veel beeldender. Het is een andere vertelvorm, maar ik denk dat het goed gelukt is om hier de relevante thema’s die ook in het boek staan naar voren te laten komen. De website is een mooie toevoeging op het boek en andersom.’